ÇİN KÜLTÜR DEVRİMİ PROGRAMI

Tarihi insan yapar. Bu insanların içinde kimileri büyüktür yalnızca zamanını bekler; kimileri küçüktür sadece tesadüf isimli bir ata bindikleri için yakışıklı görünür. Bir de nev-i şahsına münhasır olanlar vardır. Çin’in modern tarihine damgasını vuran ve bugünkü Çin Halk Cumhuriyeti’ni kuran Mao Zedong böyle bir adamdır.

İlginçliği devrim yapmasından gelmez. Tarih boyunca çok devrimci lider görülmüştür. Köylülerle devrim yapması bir başarı kabul edilebilirse de bu onu bugün burada misafir etmemize yetmez. Dünya’nın en kalabalık bir ülkesinde devrim yapmak da sadece ölçeğin büyümesi itibarıyla kıymet taşır. Peki nedir Mao’yu ilginç yapan? Kendi kurduğu yapıya karşı devrim yapması!

Devrimi köylülerle birlikte başaran ve kendisi de bir nevi köy hayatı yaşayan Mao; şehirlerden ve şehirlerde yaşayanlardan nefrete etmese bile onları pek beğenmiyordu. Şehirleri gereksiz derecede karışık, şehirli vücutları nedensiz zayıf, şehirli gelenekleri saçma ve şehirli düşünce tarzını açıkça zararlı sayıyordu. Fakat iç savaş sonrasında Çin’in liderliğini eline geçirince parti binalarının çoğunluğunu şehirlere taşımak ve parti kademelerini şehirlilere açmak zorunda kaldı.

Çokları Mao’nun şehir hoşnutsuzluğunun zamanla yumuşayacağına inanıyordu. Bazıları ise şehirli adamların başını Mao’nun çektiği köylü takımını tasfiye edeceği zamanı bekliyordu. Kimsenin beklemediği bir ihtimal vardı: Mao’nun kendi kurduğu partisinin üst ve orta-üst düzeyini kendi eliyle, üstelik parti üyesi bile olmayan gençlere kırdıracağı! Kültür Devrimi işte budur.

Bu devrimin bir de “programı” vardır. Tarihte hakikaten istisnai bir yer tutan bu metni paylaşmak istiyorum. (Uzun kabul edilebilecek alıntıyı Edgar Snow’un Uzun Devrim kitabından yapıyorum. Olcay Göçmen’in çevirdiği kitabın 249-61. Sayfalarından aktarıyorum.)

 

ÇKP MERKEZ KOMİTESİ 11. GENEL TOPLANTISI KARARLARI

 16 MADDELİK KÜLTÜR DEVRİMİ PROGRAMI, 1966

1 — Başlamakta olan Büyük Proleter Kültür Devrimi, kişilerin ruhuna kadar nüfuz eden büyük bir devrimdir ve ülkemizdeki sosyalist devrimin gelişmesinde yeni bir aşama, daha derin ve yaygın bir aşama meydana getirmektedir.

Parti’nin Sekizinci Merkez Komitesinin 10. Genel Toplantısında Mao Zedung Yoldaş şöyle dedi: Bir siyasî iktidarı alaşağı etmek için, her şeyden önce, daima kamuoyu yaratmak, ideolojik alanda çaba sarfetmek gerekir. Bu, karşı devrimci sınıf için olduğu kadar devrimci sınıf için de geçerlidir. Mao Zedung Yoldaşın bu tezi, pratikte tamamen doğrulanmıştır.

Burjuvazi, devrilmiş olduğu halde hâlâ, kitleleri baştan çıkarmak, akıllarını çelmek ve bir geri dönüşü tezgahlayabilmek için sömürücü sınıfların eski fikirlerini, kültürünü, gelenek ve alışkanlıklarını kullanmaya çalışıyor. Proletarya bunun tam tersini yapmalıdır; burjuvazinin ideolojik alandaki her saldırısını göğüslemeli ve bütün toplumun zihinsel görünümünü değiştirmek için proletaryanın yeni fikirlerini, kültürünü, gelenek ve alışkanlıklarını kullanmalıdır. Bugün hedefimiz, kapitalist yolu tutan mevki sahiplerine karşı mücadele etmek ve onları ezmek; gerici burjuva akademik «otoritelerini» ve burjuvazinin ve bütün diğer sömürücü sınıfların ideolojisini eleştirmek ve reddetmek; ve sosyalist sistemin gelişip güçlenmesini kolaylaştırmak üzere eğitimi, edebiyatı, sanatı ve üst yapının sosyalist İktisadî temele uymayan bütün diğer kısımlarını dönüşüme uğratmaktır.

2 — İşçi, köylü, asker, devrimci aydın ve devrimci kadro yığınları, bu büyük kültür devriminin temel gücünü oluşturmaktadırlar, önceden bilinmeyen çok sayıda devrimci genç, cesur ve cüretli öncüler haline gelmiştir. Eylemde canlı ve zekidirler. Duvar afişleri ve büyük tartışmalar yoluyla meseleleri sonuna kadar tartışıyorlar, burjuvazinin açık ve gizli temsilcilerini derinlemesine teşhir ediyorlar, eleştiriyorlar ve onlara kararlı saldırılar yöneltiyorlar. Böyle büyük bir devrimci hareket içinde, şu veya bu türden hatalar yapmaları kaçınılmazdır ama esas devrimci yönelişleri başından beri doğru olmuştur. Bu, Büyük Proleter Kültür Devriminin esas akımıdır. Büyük Proleter Kültür Devriminin üzerinde ilerlemeye devam ettiği ana yöndür.

Kültür devrimi bir devrim olduğuna göre, kaçınılmaz olarak direnişle karşılaşmaktadır. Bu direniş, esas olarak, Partiye sızmış olan kapitalist yolcu mevki sahiplerinden gelmektedir. Bu, aynı zamanda, toplumdaki eski alışkanlıkların gücünden gelmektedir. Şu sırada, bu direniş hâlâ oldukça güçlü ve inatçıdır. Ne var ki, Büyük Proleter Kültür Devrimi, sonuç olarak karşı durulmaz bir genel eğilimdir. Kitleler bir kere tamamen harekete geçirildi mi bu direnişin çabucak yıkılacağına dair birçok gösterge vardır.

Direniş oldukça güçlü olduğu için, bu mücadelede geri dönüşler, hatta tekrar tekrar geri dönüşler olacaktır. Bunun bir zararı yoktur. Bu proleteryayı ve diğer emekçi halkı, özellikle genç kuşağı çelikleştirir, onlar için öğretici olur, onlara tecrübe kazandırır ve devrim yolunun dümdüz olmadığını, inişli çıkışlı olduğunu anlamalarına yardım eder.

3 — Bu büyük kültür devriminin sonucunu Parti önderliğinin kitleleri cesaretle harekete geçirmeye cesaret edip etmemesi tayin edecektir.

Bugün, çeşitli düzeylerdeki Parti örgütlerinde, kültür devrimi hareketine önderlik etmekle ilgili olarak dört farklı durum vardır:

(1) Parti örgütlerinin başında olan kişilerin hareketin önünde yer aldığı ve kitleleri cesaretle harekete geçirmeğe cüret ettiği durum vardır. Bunlar, cesareti herşeyin üstünde tutuyorlar; yılmaz Komünist savaşçılar ve Başkan Mao’nun iyi öğrencileridirler. Duvar afişlerini ve büyük tartışmaları savunuyorlar. Kitleleri, her türlü hayalet ve canavarı teşhir etmeye ve sorumlu mevkilerdeki kişilerin çalışmasındaki eksik ve hataları eleştirmeye teşvik ediyorlar. Bu doğru önderlik, proleter siyasetini öne geçirmenin ve Mao Zedung düşüncesini rehber kabul etmenin sonucudur.

(2) Birçok birimde, sorumlu kişiler, bu büyük mücadeleye önderlik görevi konusunda çok yetersiz bir anlayışa sahiptirler, önderlikleri bilinçli ve etkin olmaktan uzaktır ve dolayısıyla kendilerini aciz ve zayıf bir durumda bulmaktadırlar. Korkuyu herşeyin önüne geçiriyor, modası geçmiş yöntem ve kurallara sarılıyorlar, alışılmış uygulamalardan kopmak ve ileri gitmek konusunda gönülsüz davranıyorlar. Yeni düzen, kitlelerin devrimci düzeni karşısında gafil avlanmışlar ve bunun sonucu olarak önderlikleri durumun gerisinde, kitlelerin gerisinde kalmıştır.

(3) Bazı birimlerde, geçmişte şu veya bu türden hatalar işlemiş olan sorumlu kişiler, kitlelerin kendilerini açığa çıkaracağından korktuklarından, korkuyu herşeyin önüne geçirmeye daha da yatkındırlar. Aslında, ciddi olarak öz-eleştiri yaparlar ve kilelerin eleştirisini kabul ederlerse, Parti ve kitleler onların hatalarını hoş göreceklerdir. Ama eğer sorumlu kişiler böyle davranmazlarsa, hata yapmaya devam edecekler ve kitle hareketine engel teşkil edeceklerdir.

(4) Bazı birimler, Partiye sızmış olup kapitalist yolu tutan kişilerin kontrolü altındadır. Bu gibi mevki sahipleri, kitleler tarafından teşhir edilmekten müthiş korkuyorlar ve dolayısıyla kitle hareketini bastırmak için mümkün olan her çareyi araştırıyorlar. Hareketi yolundan saptırmak amacıyla, hücum hedeflerini değiştirmek ve karayı ak göstermek gibi taktiklere başvuruyorlar. Kendilerini çok tecrit olmuş ve dümenlerini artık eskisi gibi yürütemez bir halde bulunca entrikalara daha da fazla başvuruyor, insanları sırtlarından vuruyor, dedikodular yayıyor ve devrim arasındaki ayırımı ellerinden geldiği kadar bulandırıyorlar. Bunların hepsini, devrimcilere saldırmak amacıyla yapıyorlar.

Parti Merkez Komitesinin her düzeydeki Parti komitelerinden istediği şudur: Doğru önderlikte sebat etmek; cesareti herşeyin üstünde tutmak; cesaretle kitleleri harekete geçirmek; acz ve yetersizlik varsa bu durumu değiştirmek; hata yapmış fakat kendilerini düzeltmek isteyen yoldaşları, manevi yüklerini sırtlarından atmak ve mücadeleye katılmak yolunda teşvik etmek; ve yönetici görevlerdeki bütün kapitalist yolu tutan mevki sahiplerini tasfiye ederek proleter devrimcilerinin önderliği yeniden ele geçirmelerini sağlamak.

4 — Büyük Proleter Kültür Devriminde tek yöntem kitlelerin kendi kendilerini kurtarmalarıdır. Onlar adına hareket etme yöntemi kullanılmamalıdır.

Kitlelere güven, onlara dayan ve inisiyatiflerine saygı göster. Karışıklıktan korkma. Başkan Mao bize sık sık, devrimin o kadar düzgün, yumuşak, ılımlı, merhametli, nazik, ölçülü ve alicenap olamayacağını söylemiştir. Bırak, kitleler kendilerini bu büyük devrimci hareket içinde eğitsinler ve doğruyla yanlışı doğru hareket tarzı ile hatalı hareket tarzını ayırdetmeyi öğrensinler.

Kitlelerin doğru görüşleri berraklaştırmalarını, yanlış görüşleri eleştirmelerini ve bütün hayaletlerle canavarları teşhir etmelerini sağlamak amacıyla meseleleri tartışmak için duvar afişlerinden ve büyük tartışmalardan hakkıyla yararlan. Bu yolla kitleler mücadele süreci içinde siyasi bilinçlerini yükseltmek, yetenek ve becerilerini geliştirmek, doğruyu yanlıştan ayırdetmek ve bizimle düşman arasında kesin bir çizgi çekebilmek olanağını bulacaklardır.

5 — Düşmanlarımız kimlerdir? Dostlarımız kimlerdir? Bu, devrim için birinci derecede önemli bir sorudur ve aynı şekilde büyük kültür devrimi için de birinci derecede önemli bir sorudur.

Parti önderliği, solu keşfetmede, solun saflarını geliştirmek ve güçlendirmekte başarılı olmalı ve sıkıca ihtilâlci sola dayanmalıdır. Hareket sırasında en gerici sağcıları tamamen tecrit etmenin, ortadakileri kazanmanın ve büyük çoğunlukla birleşmenin tek yolu budur. Böylece hareketin sonunda kadroların yüzde 95’inden fazlasının ve kitlelerin yüzde 95’inden fazlasının birliğini sağlayacağız.

Bütün güçleri, bir avuç aşırı gerici burjuva sağcıya ve karşı-devrimci revizyoniste vurmak için topla ve Partiye, sosyalizme, Mao Zedung Düşüncesine karşı işledikleri suçları tam anlamıyla teşhir et ve deştir, böylece onları azami derecede tecrit et.

Bugünkü hareketin esas hedefi Parti içindeki kapitalist yolu tutan mevki sahipleridir.

Parti düşmanı, sosyalizm düşmanı sağcılarla, Partiyi ve sosyalizmi destekleyen fakat yanlış bir şey söylemiş, yapmış veya bazı kötü makaleler veya diğer eserler yazmış olanlar arasında kesin bir ayırım yapmaya dikkat edilmelidir.

6 — İki farklı türden çelişme arasında, halk içindeki çelişmeler ile bizimle düşman arasındaki çelişmeler arasında kesin bir ayırım yapılmalıdır. Halk içindeki çelişmeler, bizimle düşman arasındaki çelişmelere çevrilmemelidir; aynı şekilde, bizimle düşman arasındaki çelişmeler de halk içindeki çelişmeler gibi görülmemelidir.

Kitlelerin farklı görüşler taşımaları olağandır. Farklı görüşler arasında çatışma kaçınılmaz, zorunlu ve yararlıdır. Olağan ve uzun tartışmalar sırasında kitleler neyin doğru olduğunu kavrayacaklar, yanlışları düzeltecekler ve yavaş yavaş fikir birliğine ulaşacaklardır.

Tartışmalarda kullanılacak yöntem, gerçekleri ortaya koymak, meseleleri enine boyuna tartışmak ve mantık yoluyla ikna etmektir. Farklı görüşler taşıyan, bir azınlığı bastırmak için zor kullanmak yöntemine izin verilemez. Azınlık korunmalıdır, çünkü bazan gerçek azınlıktan yanadır. Azınlık hatalı bile olsa, kendi görüşlerini savunmalarına ve korumalarına izin verilmelidir.

Bir tartışma olduğu zaman baskı ve zorla değil, ikna yoluyla yönetilmelidir.

Tartışma sırasında her devrimci meseleleri kendi başına düşünmede yetenekli olmalı ve düşünmeye cesaret etmek, konuşmaya cesaret etmek, eylemde bulunmaya cesaret etmek Komünist ruhunu geliştirmelidir. Aynı esas devrimci yönelişe sahip olmak şartıyla, devrimci yoldaşlar, birliği güçlendirmek amacıyla yan meseleler üzerinde bitmez tükenmez tartışmalar yapmaktan kaçınmalıdırlar.

7 — Bazı okullarda, birimlerde ve kültür devrimi çalışma ekiplerinde, sorumlu kişilerden bazıları kendilerine karşı duvar afişleri asan kitlelere karşı saldırılar düzenlemişlerdir. Hatta bu kişiler şöyle sloganlar bile ileri sürmüşlerdir: Bir birimin ya da çalışma ekibinin önderlerine karşı çıkmak, Parti Merkez Komitesine karşı çıkmak demektir, Parti’ye ve sosyalizme karşı çıkmak demektir, karşı-devrim demektir. Bu şekilde indirdikleri darbelerin, bazı gerçekten devrimci eylemcilere isabet etmesi kaçınılmazdır. Bu, yöneliş meseleleri konusunda bir hatadır, bir çizgi hatasıdır ve kesinlikle hoş görülemez.

Ciddi ideolojik hataları olan birtakım kişiler ve özellikle bazı Parti ve sosyalizm düşmanı sağcılar, kitle hareketindeki bazı hata ve eksiklerden yararlanarak dedikodu ve söylentiler yayıyor, kasıtlı bir şekilde kitlelerin bir kısmını «karşı-devrimciler» olarak damgalayarak ajitasyona girişiyorlar. Böyle yankesicilere dikkat etmek ve oyunlarını zamanında teşhir etmek gerekir.

Hareket süresince cinayet, kundakçılık, zehirleme, sabotaj veya devlet sırlarının çalınması gibi suçları işlediklerine dair kesin delil olan aktif karşı-devrimcilerin kanuna uygun olarak cezalandırılması dışında, hareket içinde ortaya çıkan meselelerden dolayı üniversite, kolej, orta ve ilk okullardaki öğrencilere karşı hiçbir tedbir alınmamalıdır. Mücadelenin esas amacından uzaklaştırılmasını önlemek için, her ne sebeple olursa olsun, kitlelerin veya öğrencilerin birbiriyle mücadele etmelerini teşvik etmeye izin verilemez. Sağcı oldukları ispat edilenler bile, her olayın kendi şartlarını gözönünde tutarak hareketin daha sonraki bir aşamasında ele alınmalıdırlar.

8 — Kadrolar, kabaca, şu dört kategoriye ayrılır:

(1) iyi.

(2) Nispeten iyi,

(3) Ciddi hatalar işlemiş fakat Parti ve sosyalizm düşmanı sağcılar haline gelmemiş olanlar.

(4) Az sayıda Parti ve sosyalizm düşmanı sağcılar.

Normal olarak, ilk iki kategori (iyi ve nispeten iyi olanlar) büyük çoğunluğu oluştururlar.

Parti düşmanı, sosyalizm düşmanı sağcılar iyice teşhir edilmeli, darbe vurulmalı, çökertilmen, itibarları ve etkinlikleri tamamen yok edilmelidir. Aynı zamanda, yeni bir sayfa açabilmeleri için kendilerine açık bir kapı da bırakılmalıdır.

9 — Büyük Proleter Kültür Devriminde birçok şey ortaya çıkmaya başlamıştır. Kültür devrimi grupları, komiteleri ve okullarda ve birimlerde kitleler tarafından yaratılan diğer örgütlenme biçimleri yeni şeylerdir ve büyük tarihî öneme sahiptirler.

Bu Kültür Devrimi grupları, komiteleri ve kongreleri, kitlelerin Komünist Partisinin önderliği altında kendilerini eğittikleri mükemmel yeni örgütlenme biçimleridir. Bunlar Partimizi kitlelerle yakın bir ilişki halinde tutmak için mükemmel birer köprüdür. Bunlar proleter kültür devriminin iktidar organlarıdırlar.

Proletaryanın, bütün sömürücü sınıfların binlerce yıllık mirası olan eski fikirlere, kültüre, gelenek ve alışkanlıklara karşı mücadelesi, zorunlu olarak uzun, çok uzun bir zaman alacaktır. İşte bu yüzden, kültür devrimi grupları, komiteleri ve kongreleri geçici değil, sürekli, kalıcı kitle örgütleri olmalıdır. Bunlar, sadece kolejler, okullar, hükümet ve diğer örgütler için değil, aynı zamanda genel olarak fabrikalar, madenler, diğer işletmeler, şehir semtleri ve köyler için de uygundur.

Kültür devrimi gruplarına ve komitelerine üye ve kültür devrimi kongrelerine delege seçmek için, Paris Komünündekine benzer bir genel seçim sistemi koymak gerekir. Aday listeleri, geniş tartışmalar sonucunda devrimci kitleler tarafından önerilmeli ve seçimler, kitlelerin listeleri tekrar tekrar tartışmasından sonra yapılmalıdır.

Kitleler, her zaman kültür devrimi grup ve komitelerinin üyelerini ve kültür devrimi kongrelerine seçilen delegeleri eleştirme hakkına sahiptirler. Eğer bu üyelerin delegelerin yetersiz oldukları ortaya çıkarsa, seçim yoluyla değiştirilebilirler veya tartışmadan sonra kitleler tarafından geri çağrılabilirler.

Kolej ve okullardaki kültür devrimi grupları, komiteleri ve kongreleri, esas olarak devrimci öğrencilerin temsilcilerinden oluşmalıdır. Aynı zamanda, devrimci öğretim üyeleri ve işçilerin belli sayıda temsilcisi de bulunmalıdır.

10 — Büyük Proleter Kültür Devriminde en önemli bir görev, eski eğitim sistemini ve eski öğretim ilke ve yöntemlerini değiştirmektir.

Bu büyük kültür devriminde, okullarımıza burjuva entelektüellerinin hakim olması durumu tamamen değiştirilmelidir.

Her türden okulda, Mao Zedung yoldaşın önerdiği, eğitimin proleter siyasetine hizmet etmesi ve eğitimin üretici çalışma ile birleştirilmesi akıl ve fizik yönünden gelişmelerini ve sosyalist bilince ve kültüre sahip emekçiler haline gelmelerini sağlamalıyız.

Öğrenim süresi kısaltılmalıdır. Dersler daha az ve daha iyi olmalıdır, öğretim materyali tamamen değiştirilmeli, bazı durumlarda buna, karmaşık materyeli basitleştirerek başlanmalıdır. Esas görevleri öğrenim olmakla birlikte, öğrenciler başka şeyler de öğrenmelidirler. Yani derslerine ek olarak sanayi çalışmasını, çiftçiliği ve askerî işleri öğrenmeli ve burjuvaziyi eleştirerek kültür devrimi mücadelelerinde yer almalıdırlar.

11 —  Kültür devrimi kitle hareketi sürecinde, burjuva ve feodal ideolojinin eleştirilmesi, proleter dünya görüşünün ve Marksizm-Leninizm-Mao Zedung Düşüncesinin yayılması ile iyi bir şekilde birleştirilmelidir.

Parti’ye sızmış olan tipik burjuva temsilcilerine ve tipik gerici burjuva akademik «otoritelere» karşı eleştiriler düzenlenmelidir. Ve bu eleştiri felsefe, tarih, ekonomik politik ve eğitim alanlarındaki, sanat ve edebiyat eser ve teorilerindeki, tabii bilimler teorilerindeki ve diğer alanlardaki çeşitli gerici görüşlerin eleştirisini kapsamalıdır.

Herhangi bir kimsenin ismi verilerek basında eleştirilmesine, aynı düzeydeki Parti komitesi tarafından konuyu tartışarak karar verilmeli ve bazı durumlarda onaylanmak üzere bir üst düzeydeki Parti komitesine sunulmalıdır.

12 — Bugünkü hareket içinde, yurtsever oldukları, enerjik bir şekilde çalıştıkları, Parti’ye ve sosyalizme karşı olmadıkları ve herhangi bir ülkeyle kanunsuz ilişkiler sürdürmedikleri sürece, bilim adamları, teknisyenler ve sıradan görevlilere «birlik, eleştiri, birlik» siyasetini uygulamaya devam etmeliyiz. Katkıları olan bilim adamlarına ve bilimsel ve teknik personele özel bir özen gösterilmelidir. Bunların dünya görüşlerini ve çalışma tarzlarını yavaş yavaş değiştirmelerine yardım etmek için çaba sarfedilmelidir.

13 — Büyük ve orta büyüklükteki şehirlerdeki kültür ve eğitim birimleri ile Parti ve hükümetin yönetim organları, bugünkü proleter kültür devriminin yoğunlaştığı noktalardır.

Büyük Kültür Devrimi, hem şehirlerde hem de köylük bölgelerde Sosyalist Eğitim Hareketini zenginleştirmiş ve daha yüksek bir düzeye çıkarmıştır. Bu iki hareketi sıkıca birbirine bağlı bir şekilde yönetmek için çaba gösterilmelidir. Bu amaca ulaşmak için, somut şartların ışığında çeşitli bölge ve kesimlerde gerekli düzenlemeler yapılabilir.

Şu anda köylük bölgelerde ve şehirlerdeki işletmelerde yürütülmekte olan Sosyalist Eğitim Hareketi, ilk düzenlemelerin uygun olduğu ve hareketin iyi yürütüldüğü yerlerde bozulmamak, ilk düzenlemelere uygun olarak sürdürülmelidir. Bununla beraber, bugünkü Büyük Proleter Kültür Devriminde ortaya çıkan meseleler tartışılmak üzere uygun bir zamanda kitlelerin önüne götürülmeli, böylece proletarya ideolojisi daha da canlı bir şekilde yayılmak ve burjuva ideolojisi çökertilmelidir.

Bazı yerlerde, Büyük Proleter Kültür Devrimi, Sosyalist Eğitim Hareketine hız vermek ve siyaset, ideoloji, örgütlenme ve ekonomi alanlarında temizlik yapmak için odak noktası olarak kullanılıyor. Mahalli Parti Komitesinin uygun bulduğu yerlerde aynı şey yapılabilir.

14 — Büyük Proleter Kültür Devriminin amacı insanların ideolojisini devrimcileştirmek ve sonuç olarak bütün çalışma alanlarında daha büyük; daha çabuk, daha iyi ve daha ekonomik sonuçlar elde etmektir. Kitleler tam anlamıyla harekete geçirilir, gerekli düzenlemeler yapılırsa, biri diğerine engel olmadan hem kültür devrimini hem de üretimi sürdürmek ve bütün çalışmalarımızda yüksek verimlilik sağlamak mümkündür.

Büyük Proleter Kültür Devrimi, ülkemizdeki sosyal üretici güçlerin gelişmesi için güçlü bir itici güçtür. Büyük kültür devrimini rejimin gelişmesinin karsısına koyan her fikir yanlıştır.

15 — Silahlı kuvvetlerde kültür devrimi ve Sosyalist Eğitim Hareketi Merkez Komitesi Askeri Komisyonunun ve Halk Kurtuluş Ordusu Genel siyasi Bölümünün talimatlarına uygun olarak yürütülmelidir.

16 — Büyük Proleter Kültür Devriminde Mao Zedung Düşüncesinin yüce kızıl bayrağını yüksek tutmak ve proleter siyasetini hakim kılmak çok önemlidir. Başkan Mao Zedung’un eserlerinin yaratıcı bir şekilde incelenmesi ve uygulanması hareketi, işçi köylü ve asker kitleleri, kadrolar ve aydınlar arasında yürütülmeye devam edilmelidir. Mao Zedung Düşüncesi, kültür devriminde eylem kılavuzu olarak alınmalıdır.

Bu karmaşık büyük kültür devriminde her düzeydeki Parti komiteleri, Başkan Mao’nun eserlerini her zamankinden daha bilinçli ve yaratıcı bir şekilde incelemeli ve uygulamalıdır, özellikle Başkan Mao’nun kültür devrimi ve Partinin önderlik yöntemleriyle ilgili şu yazılarını tekrar tekrar okumalıdırlar: Yeni Demokrasi Üzerine, Yenan Sanat ve Edebiyat Formunda Konuşmalar, Halk İçindeki Çelişmelerin Doğru Ele Alınması üzerine, Çin Komünist Partisinin Propaganda Çalışması üzerine, Milli Konferansındaki Konuşma, önderlik Yöntemlerine ilişkin Bazı Meseleler ve Parti Komitelerinin Çalışma Yöntemleri.

Her düzeydeki parti komiteleri, Başkan Mao’nun yıllar boyunca verdiği talimatlara uygun hareket etmeli, yani «kitlelerden kitlelere» kitle çizgisini tam anlamıyla uygulamalı ve öğretmen olmadan önce öğrenci olmalıdırlar. Tek yanlı ve dar kafalı olmamaya çalışmalıdırlar. Materyalist diyalektiğe sarsılmalı ve metafiziğe ve skolastiğe karşı çıkmalıdırlar.

Büyük Proleter Kültür Devrimi, başında Mao Zedung Yoldaş’ın bulunduğu Parti Merkez Komitesi’nin önderliğinde mutlaka parlak zafere ulaşacaktır.