![]() |
Şehriyar |
Türk’ün Dili şiiri, 1969’da, bir kısım Fars entelektüelinin Şehriyar’a “Neden Türkçe yazıyorsunuz? Türkçe ne lehçe ne de dildir!” demeleri üzerine bir cevap olarak yazılmıştır. Şiir ilk kez Mehdi Rövşenzemir’in evinde üniversite hocalarına okunmuş, takdirle karşılanmıştır.
Şiir Güney Azerbaycan’da 4 farklı yerde aşağıdaki şekliyle yayımlanmıştır. Kuzeyde ise ilk kez Aman Ayrılıg dergisinde - muhtemelen siyasi mülahazalarla - 12, 13 ve 14. beyitler olmaksızın, bazı kelime ve mısraların yerleri değiştirilerek yayımlanmıştır.
Türkiye’de ilk neşri Ali Yavuz Akpınar tarafından 1982’de yapılan şiir, Yusuf Gedikli tarafından 1988’de, Nizamettin Onk tarafından 1989’da yayımlanmıştır. Nizamettin Onk’un yayınında şiir uzunluğu 16 beyittir.
Fakat ben burada Güney Azerbaycan’da yayınlandığı şeklini esas aldım. Şiir; 15 beyitten oluşmaktadır. 14’lü hece ölçüsüyle ve temiz bir Türkçeyle kaleme alınmıştır.
Türk dilinin en büyük şairlerinden Şehriyar’ı rahmetle anarken, Türk’ün Dili şiirini dikkatlerinize sunuyorum.
(Şiirin kendisi dahil olmak üzere, yukarıdaki bilgileri edindiğim kaynak Yusuf Gedikli’nin 1990 basımı “Şehriyar ve Bütün Türkçe Şiirleri” kitabının 124-26. sayfalarıdır.)
Türk’ün Dili
1- Türk’ün dili tek sevgili-istekli dil olmaz
Özge dile gatsan, bu esil dil esil olmaz.
2- Öz şe’rini Fars’a, Ereb’e gatmasa şa’ir,
Şe’ri eşidenler, ohuyanlar kesil olmaz.
3- Pişmiş kimi şe’rin de gerek dad-duzu olsun,
Kend ehli bilerler ki, doşabsız heşil olmaz.
4- Sözler de cevahir kimidir, esli bedelden
Teşhis veren olsa bu geder zir-zibil olmaz.
5- Şa’ir ola bilmezsen, anan doğmasa şa’ir
Missen a balam, her sarı köynek gızıl olmaz.
6- Ötmez, ohumaz bülbülü salsan gefes içre,
Dağ-daşda doğulmuş deli ceyran hemil olmaz.
7- İnsan odur, dutsun bu zelil halgın elinden
Allah’ı seversen, bele insan zelil olmaz.
8- Her çend, Serab’ın südü çoh, yağ-balı çohdur,
Baş erşe de çatdırsa Serab Erdebil olmaz.
9- Millet gemi olsa bu çocuglar çöpe dönmez,
Erbablarımızdan da garınlar tebil olmaz.
10- Menden de ne zalım çıhar oğlum, ne gisasçı
Bir def’e bunu gan ki, ipekten gezil olmaz.
11- Düz vahtda dolar tahta-tabag edviye ile,
Onda ki nenem sancılanar, zencefil olmaz.
12- Fars şa’iri çoh sözleri bizlerden aparmış,
Sabir kimi bir süfreli şa’ir, pahıl olmaz.
13- Türk’ün meseli, folkloru dünyada tekdir,
Han yorganı, kend içre meseldir, mitil olmaz.
14- Azer goşunu geyser-i Rum’u esir etmiş,
Kesra sözüdür, bir bele tarih nağıl olmaz.
15- Bu Şehriyar’ın teb’i kimi çimmeli çeşme
Kövser ola bilse demirem, Selsebil olmaz.
Tebriz, 1969
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder